نخ بخیه جذبی سوپا SUPA

نخ بخیه جذبی سوپا SUPA

نخ جراحی سوپا SUPA در انواع و اندازه های مختلف برای بسته شدن زخم و سرعت بخشیدن به روند شفا از بافت نقص در محل جراحی است. استفاده از بخیه های جراحی رایج ترین عمل در زمینه پزشکی است، زیرا می تواند با اتصال بافت با تشکیل اسکار کوچک باعث بهبود سریع تر زخم شود. استفاده از مواد قابل جذب و غیر قابل جذب برای بخیه ها به نوع بسته شدن زخم بستگی دارد. بخیه‌های قابل جذب معمولا با از دست دادن حدود ۵۰ درصد از استحکام کششی خود در عرض ۶۰ روز در بافت‌هایی که یا توسط آنزیم هضم می‌شوند یا هیدرولیز می‌شوند، تخریب می‌شوند، در حالی که بخیه‌های غیرقابل جذب تخریب ضعیفی در بافت‌های بدن نشان می‌دهند. برخی از بخیه های غیر قابل جذب مانند بخیه های فولادی برای بسته شدن استرنوم یا استخوان می توانند به طور دائم در بدن باقی بمانند.

در میان مواد زیستی که به عنوان ایمپلنت در بدن انسان استفاده می شود، بخیه ها بزرگترین گروه مواد را تشکیل می دهند که بازار بزرگی در بر می گیرند. بخیه ها پرمصرف ترین مواد در بستن زخم هستند و قرن هاست که مورد استفاده قرار می گیرند. با توسعه پلیمر قابل جذب مصنوعی، پلی (گلیکولیک اسید) (PGA)، فصل جدیدی در مورد بخیه های پلیمری قابل جذب باز شد که موفقیت های تجاری بی سابقه ای به دست آورد. اگرچه چندین ارزیابی مقایسه ای از مواد بخیه منتشر شده است، اخیرا هیچ تلاش جدی برای بررسی جامع تولید، خواص، زیست تخریب پذیری و عملکرد مواد بخیه انجام نشده است. این بررسی پیشنهاد می کند تا داده های پراکنده را در مورد شیمی، خواص، تجزیه پذیری زیستی و عملکرد بخیه های پلیمری قابل جذب متمرکز کند.